جام جم

جام جم

جام جم

جام جم

کاش بودی تا .....

                                  کاش بودی تا دلم تنها نبود

                                                                      تا اسیر غصه فردا نبود

                                 کاش بودی تا نگاه خسته

                                                                      بی خبر از موج و دریاها نبود

                               کاش بودی تا دو دست عاشقم

                                                                     غافل از لمس گل مینا نبود

                              کاش بودی تا زمستان دلم

                                                                    این چنین پر سوز پرسرما نبود

                             کاش بودی تا فقط باور کنی

                                          بعدتو این زندگی زیبا نبود
 





عشق هرجا رو کند آنجا خوش است ...

عشق هرجا رو کند آنجا خوش است

گر به دریا افکند دریا خوش است

گر بسوزاند در آتش دلکش است

ای خوشا آن دل که در این آتش است

تا بینی عشق را آیینه وار

آتشی از جان خاموشت برآر

هر چه می خواهی به دنیا نگر

دشمنی از خود نداری سخت تر
 
عشق پیروزت کند بر خویشتن

عشق آتش می زند در ما و من

عشق را دریاب و خود را واگذار

تا بیابی جان نو خورشیدوار

عشق هستی زا و روح افزا بود
 
هر چه فرمان می دهد زیبا بود